2013: Limoges - Mont-de-Marsan, week 1

02-02-2014
Kaart 27 april 28 april 29 april 30 april 1 mei 2 mei 3 mei 4 mei

Za 27 April: Dag van vertrek. Met de trein van 7:58 uit Rotterdam naar Parijs Gare du Nord en vervolgens met de Metro naar station Austerlitz voor de TGV naar Limoges. De trein is nagenoeg tot de laatste plaats bezet omdat veel Parijzenaars met de Pinkstervakantie in aantocht het weekend gelijk meenemen.
De reis verloopt voorspoedig en om 16:45 staan we voor de kloosterdeur waar in eerste instantie niemand opendoet. Pas tegen vijven wordt er opengedaan: het eerste onderkomen is bereikt.
 

 Chateau de la Judie in- Saint-Martin-le-Vieux Foto Peyot 		Zo 28 April: Dat het zondag is is duidelijk te merken, overal is het behoorlijk rustig. Afgelopen nacht hebben we voor € 15 bij de nonnen geslapen en voor € 2,50 ontbeten.

De beschrijving van de route is duidelijk en leidt voor het eerste gedeelte van de tocht door Limoges langs geweldige groenten- en fruitmarkten.

Zitten nu in Saint-Martin-le-Vieux, zo'n 19 km vanaf Limoges. Het heeft er nog om gespannen of we wel een slaapplaats zouden vinden. Bij vertrek 's ochtends was nog niets geregeld, we vinden wel wat. Na zo'n 12 km was er een camping, helaas, niemand aanwezig. Dan maar verder. De omgeving wordt steeds mooier maar geen overnachtingsmogelijkheden.
Bij een watermolen met slaapmogelijkheden wordt niet opengedaan evenals bij de chambre d'hôte een stukje verderop. We besluiten liftend op zoek te gaan naar een onderkomen en krijgen een lift van 2 mannen uit Parijs die in de chambre d'hôte gereserveerd blijken te hebben. De eigenaar is er nu wel en blij met twee extra gasten. Al met al hebben we nog niet gegeten en kwam de lift als een geschenk uit de hemel.


Kasteeltoren in Châlus.

 Ma 29 April: geen nieuws verstuurd.

Di 30 April: Terwijl het in Nederland droog en zonnig weer is hebben wij redelijk wat regen gehad maar wel bij een redelijk aangename temperatuur.

Het vinden van een slaapplaats blijft lastig, gelukkig wil de gastvrouw ons wel helpen bij het vinden van een slaapplaats voor de volgende dag in Thiviers.

De route leidde vandaag langs Châlus. In deze plaats staat het kasteel met de toren waar volgens de overlevering koning Richard I Leeuwenhart (1157-1199) getroffen werd door een pijl en aan de gevolgen daarvan overleed. Nog regelmatig bezoeken Engelsen deze plek.

Wo 1 Mei: Hennes stuurt Dick een sms-je: 
"Vandaag slapen we op de camping in Thiviers en morgen in Sorges".
(Thuis probeert Dick haar te bellen maar de telefoon staat uit. Helaas).

Ik krijg een smsje terug met de vraag of we op de camping Le Repaire in Thiviers zitten en bevestig dit. Ook dat ik morgen weer zal bellen.
Do 2 Mei: Gisteren slecht weer met veel regen. De tocht over heuvelachtig terrein ging veel over kletsnatte, modderige bospaadjes. Bij aankomst op de camping waren we kletsnat en behoorlijk vuil.
Op de camping kregen we een 4-persoons chaletje die we deelden met twee gezellige mannen, de 74-jarige Zwitser Walter en de 33-jarige Parijzenaar Florian.
Op de camping bleek weer niets te koop te zijn. Gelukkig had Florian droogvoer en soep bij zich en had hij bij aankomst op slinkse wijze een brood en 2 flessen wijn weten te organiseren. Het droogvoer en de soep hebben we gekookt, alles aangelengd met de Vache qui rit van Florian. Als toetje hadden we, inderdaad, Vache qui rit.
Zelf hadden we niet veel, alleen Gerda had koffie bij zich wat de keuze beperkte tot een kopje Nescafé of een cappuccino. Walter is een leuke man, klets onderhoudend over van alles en nog wat maar is wel een beetje hebberig, nam gelijk twee zakjes in zijn beker.
Afgelopen nacht slecht geslapen maar wel een prachtige sterrenhemel gezien. 's Morgens bleek het evenwel weer te regenen. De regencape, gisteren onderweg gescheurd, hebben we dezelfde avond gelijk met plakband gerepareerd.

Ín de pelgrimshuizen wordt je echt ontvangen, je krijgt meteen thee, mag niets doen en zij koken. Florian had gisterenavond ook nog cake voor de dames meegekregen.
Vandaag aangekomen in Sorges. "Ze zijn er hoor, de Hollandse dames" kregen we bij aankomst te horen. Florian volgt dezelfde weg als wij terwijl de Zwitser veel langs de weg loopt en zo minder kilometers loopt. Wij lopen heel veel over landerijen en door bossen, op een gegeven moment heb je het wel helemaal gehad. En iedereen komt dan ook met een bezwete rug binnen.

De douche was wel een beetje koud, te koud vond Gerda. De kleren, drijfnat van de transpiratie, mochten in de wasmachine. Soms denk je wel, waar doe ik het allemaal voor, nou hiervoor. Maar ook voor het heerlijke buiten zijn, je doel halen en dan 's avonds met z'n allen weer kletsen en schrijven.

Vaochtend had men van het huis naar Périgueux gebeld om een slaapplaats te regelen, de service is geweldig. Alles was vol maar gelukkig nog net een kamer voor twee gevonden.
Vr 3 Mei: Périgueux is gehaald en om 22:18 stuur ik een sms-je: "Yes, 24 km. Périgueux".

In Périgueux, een beeldig stadje met gezellige kleine oude straatjes maar ook met prachtige grote kathedralen, slapen we bij een heel oud en gezellig echtpaar in een huis stampvol met kunst. Zij vroegen ons om te blijven eten maar we hadden al met Florian bij de kathedraal afgesproken waar we bij zijn hospita voor € 15 (het oude echtpaar vroeg € 10) hebben gegeten.

Za 4 Mei: We zijn op weg naar St-Astier, het schiet al lekker op. Om 13:38 stuur ik een sms-je: "27, nog 14". 

Echter, het resterende stuk ging wat minder voorspoedig. Na vertrek 's ochtends verliep de tocht in eerste instantie probleemloos. Maar na zo'n 11 km en na een stuk langs het kanaal werd het een bolle en slecht te belopen weg waar je echt langs de kant van de weg diende te blijven. Vervolgens hield de wegbewijzering op, bestond er op een gegeven moment onduidelijkheid over de nog te lopen afstand, de een zei nog 2, de andere nog 4 km en begon het al redelijk laat te worden. Achteraf bleek, toen wij tegen half zes liftend naar de camping waren gebracht, het nog zo'n 7 km te zijn geweest.

Florian was er net en had al boodschappen gedaan. Hij was moe, was ook verkeerd gelopen en had last van zijn schouder gekregen. Bij mij begon de heup redelijk op te spelen.
Op de camping ontmoetten we een Française, in een piepklein, van de camping gehuurd tentje, die eveneens verkeerd bleek te zijn gelopen en ons uitnodigde om mee te eten.
Het was dus al met al geen gemakkelijke tocht. Probleem is ook een beetje dat de routebeschrijvingen in verschillende uitgaven elkaar soms in de haren zitten.