2010: Cahors - St. Jean-Pied-de-Port: week 1

02-02-2014
      20 Mei 21 Mei 22 Mei 23 mei
Donderdag 20 Mei 2010
06:45: De wekker gaat, de dag van vertrek is aangebroken. Op het laatste moment moest nog beslist worden welk jack ik zal aantrekken, het zwarte of het gele. Het wordt het zwarte jack
We halen Ger om 07:45 thuis op en rijden naar station Delft. We zijn ruimschoots op tijd en nemen de trein van 08:15 naar Rotterdam. Het avontuur is begonnen.

21:00 uur: Na een voorspoedig verlopen reis komen we om 19:10 uur in Cahors aan, blij dat we gisteren een hotel hebben besproken want de meeste hotels zitten met de Pinksterdagen vol. Het is een mooie gîte, langs de weg. Iedereen heeft al geboekt voor de volgende dag en zijn zelf daarom maar snel op zoek gegaan naar een slaapplaats voor de volgende dag. De eerst mogelijke slaapplek is op 10 km maar zit al vol. De daarop volgende is 30 km lopen en te ver voor ons. We zien wel.

Het is mooi weer en warm en we overwegen dan ook onze slaapzak morgen maar naar huis te sturen. Scheelt een kilo! Maar ja, blijft het warm? Zoals Hennes stelt, het is een mooi avontuur.
Vrijdag 21 Mei 2010
Geen bericht uit Frankrijk.
Zaterdag 22 Mei 2010
Het landschap is prachtig, het is heerlijk warm weer en zitten nu vlak voor Montcuq na te hebben overnacht in L'Hopitalet.
Een slaapplaats vinden met deze feestdagen is lastig, overnachten in een gîte is het goedkoopst maar deze zijn, zeker nu met de feestdagen, als eerste vol. Bij de bakker ontmoeten we een jonge man uit Canada die de nacht dan ook buiten had moeten doorbrengen.
Ook wij hebben problemen met het vinden van een slaapplek. Ger, die in Cahors een nieuw mobieltje met een Frans nummer had gekocht, belt 's ochtends een gîte om te reserveren. De man vertelt dat er waarschijnlijk wel plek is en dat hij zal terugbellen. Een tijdje later belt hij Ger en vertelt dat er plek is, althans dat dacht ze te horen want onderweg komen we een echtpaar tegen die ook was opgebeld en ons vertelde dat er juist geen plek is.

Op weg naar Montcuq heb ik een telefoonnummer op een steen zien staan en dit genoteerd, kan altijd wel van pas komen. Ger belt dit nummer en krijgt te horen dat er inderdaad plaats is, vraagt geen adres maar veronderstelt dat het een adres in Montcuq zal zijn. Daar aangekomen na een stevige wandeling in heet weer, blijkt het adres niet te vinden te zijn. Met hulp van een ober vervolgens het nummer van de steen maar weer gebeld en toen bleek het een locatie vlak tegenover de betreffende steen met het nummer te zijn, zo'n 4 km vóór Montcuq. Men is zo vriendelijk om ons op te halen en, eenmaal aangekomen op de grote boerderij, een heerlijk biertje voor ons in te schenken.

De slaapzakken zijn opgestuurd en de kosten reeds betaald. En morgen maar weer richting Montcuq, helaas vandaag 4 km teveel gelopen, schiet zo niet echt lekker op. Volgende keer ga ik zelf wel bellen.
 


Zondag 23 Mei
Geen bericht uit Frankrijk.

      volgende week