2007: St. Jean-Pied-de-Port - Santiago de Compostela: week 6

02-02-2014
7 mei 8 mei 9 mei 10 mei 11 mei 12 mei 13 mei

Dick naar Santiago de Compostela

Maandag 7 mei (Hennes -> Barbadelo, Dick -> Italie)

Vandaag vertrokken uit Méjannes le Clap richting Italië. Ton en Annet, wetende dat ik op weg ga naar Maartje en Henk en dat zij zo'n beetje alles kunnen gebruiken in hun huis in Italië, komen aanzetten met een inductie kookplaat, nog nieuw in doos. Dit kan ik nog wel ergens kwijt in de auto. O ja, ze hebben ook nog een elektrische radiator over en nog twee kleine, ronde tafeltjes die gelukkig makkelijk te demonteren blijken te zijn en nog wat dekens. Alles krijg ik nog steeds in de auto. 

Hennes smst 's middags, ze wil weten waar ik zit: "Waar ben je nu?". Ik vertel waar ik ben en waar ik naar toe ga.

De aanwijzingen zijn duidelijk
Na een lange tocht, eerst een stuk binnendoor maar dat schoot niet echt op, met mooi weer kom ik aan het begin van de avond bij Maartje en Henk aan die dolblij zijn met de meegebrachte spullen. Alles wordt direct uitgepakt en het inductie kookplaatje van Ton wordt als eerste aangesloten en uitgeprobeerd. Het komt uitstekend van pas want de gasfles, na enig gesleutel aangesloten op de meegebrachte 4-pits kookplaat, blijkt namelijk leeg te zijn. 

Uitzicht vanaf het huis.

Voor de open haard en het slapen een glaasje grappa

Het bewijs, nog maar 100 km!

Dinsdag 8 mei (-> Hennes Portomarin)
Krijg 's ochtends even na tienen een verontrustend smsje van Hennes: "Nog 10 km, hoe is het? H." We besluiten dat dat onmogelijk is, eergisteren liepen ze 's ochtends nog in Fofria en hadden 's avonds nog 133 km voor de boeg. Op onze vraag hoe dat zit komt even later het geruststellende bericht: "Fout, 100 H".
's Avonds slapen ze in Portomarin.

 
Vandaag Maartje en Henk geholpen met opruimen, uitzoeken van de waterhuishouding, met het elektra etc., m.a.w. met allerlei klussen. Het plan is morgen te vertrekken richting Spanje maar Maartje en Henk weten me over te halen nog een dag te blijven. Qua tijd moet het kunnen.
Woensdag 9 Mei (-> Hennes Palas de Rey)
Evenals gisteren ook vandaag meegeholpen met het op orde krijgen van hun huis. 
's Middags krijg ik een smsje van Hennes:

"Wij zijn in PALAS DE REI nog 65 km G H". 

Met dit tempo van lopen betekent dat ik nog hoogstens drie dagen heb. Ik moet morgen dus echt vertrekken wil ik vrijdagavond in Santiago de Compostela zijn. 

We hebben de afgelopen dagen hard gewerkt om de terrassen te "ontgroenen", om de keuken en kamers schoon te krijgen, of anders gezegd, om het geheel leefbaar te krijgen.

Op de foto de berg grofvuil op het pad, het resultaat van het opruimen van de afgelopen dagen. Honderden lege flessen en potjes, meer dan 10, met rotzooi gevulde oliedrums, een kachel, twee koelkasten, een verroest metalen bed, een matras, een achter het groen te voorschijn gekomen oude fiets, tientallen stukken waterslangen, etc, etc. Maar goed, alles staat nu op het pad en volgende week maandag brengt Henk het met de aanhanger weg.

Later hoorde ik dat Maartje en Henk zo'n 10 uur bezig zijn geweest om alles weg te krijgen. 


Donderdag 10 Mei (-> Hennes Ribadiso de A, Dick -> St. Jean-Pied-de-Port)
's Ochtends na de koffie vertrek ik in mooi, zonnig weer vanuit Italië richting Spanje. De eerste stop is gepland in St. Jean-Pied-de-Port, de plaats waar Hennes en Gerda zijn gestart, om dan de volgende dag via Pamplona, Logrono, Burgos en León naar Santiago te rijden daarbij grotendeels hun route volgend. Een lange rit, volgens de routeplanner ca 950 km. 

Tegen achten kom ik inderdaad in St. Jean-Pied-de-Port aan en probeer ik Hennes te bellen om de naam van het hotel van de Hollanders te weten te komen. Helaas, haar telefoon staat uit. Ik dwaal wat rond door het dorp (stad?) maar kan niets vinden. Het begint reeds te donkeren en ik besluit een hotel voor de nacht te zoeken.

Vrijdag 11 Mei (Hennes -> Arca / Pedrouco, Dick -> Pedrouco)
De weg naar Pamplona is fraai, heuvelachtig met veel groen. Onderweg zie ik diverse fietsers, soms moeizaam omhoogrijdend, en een enkele wandelaar met rugzak. Het valt me op dat er veel, wat oudere mannen of paren bij zijn en dat het merendeel van de mannen een grijs sikje heeft. Pelgrimgangers op weg naar Santiago de Compostela ?

Tegen het middaguur belt Hennes en vertelt dat het in Santiago regent, dat ze nog 12 km moeten lopen naar hun slaapplaats in Pedrouco en dat het morgen dan nog zo'n 19 km is naar Santiago. Ik stel voor ook in Pedrouco te overnachten waarop ze antwoordt dat ik als niet-pelgrim de albergue niet inkom. Ze zal voor mij wel een slaapplaats gaan zoeken. Van Abke heeft ze leuke berichten gekregen zoals de vraag of ze de hemel al heeft bereikt.

Na alleen maar snelweg te hebben gereden volg ik vanaf Lugo de N540 en N547 richting Pedrouco. De hele weg is het zonnig geweest maar zo'n 40-50 km voor Pedrouco neemt de bewolking toe en wanneer ik de plaats binnenrijd regent het lichtjes. Hennes staat voor de bar waar ze met Gerda en twee mede pelgrimgangers uitrust, enthousiast te zwaaien als ze de auto ziet verschijnen. In de bar maak ik kennis met de twee pelgrimgangers Urzula en de "Viking" en laat me het pilsje goed smaken. Hennes en Gerda blijken in eerste instantie de plaats gemist te hebben. Ze ontdekken dat zo'n 3 km voorbij Pedrouco  en zijn toen maar liftend teruggegaan.. 
Voor mij heeft ze vlakbij een pension gevonden en we spreken af morgen om acht uur in dit barretje te ontbijten.

Urzula en de "Viking" in de bar van Pedrouco

De "Viking"


Zaterdag 12 Mei (-> Santiago de Compostela )
Wanneer ik om vijf over acht bij de bar verschijn, blijken de dames al ontbeten te hebben. Omdat ze gisteren te ver zijn doorgelopen besluiten we hun met de auto op het bewuste eindpunt van de vorige dag af te zetten. De bagage wordt eveneens uitgeladen want ook het laatste traject dient met volledige bepakking te worden afgelegd.
Nadat ze net uit het zicht zijn verdwenen komt Urzula aangelopen, ook op weg naar Santiago.

Afgezet op het eindpunt van de vorige dag.

Hennes en Gerda beginnen van het laatste traject
In Santiago parkeer ik de auto in een parkeergarage op zo'n 5 minuten lopen van de kathedraal en ga ik op zoek naar hotel La Tita om twee kamers te reserveren. Het adres heb ik van de "Viking" die de vorige dag, met de taxi, naar Santiago was gereden, een hotel had uitgezocht en vervolgens weer met de taxi naar Pedrouco was teruggekeerd. Ik heb alle tijd, verken de oude stad een beetje en ga op zoek naar het bureau waar ze straks moeten afstempelen.

Even na enen, als ik net in de kathedraal een foto maak, belt Hennes, lichtelijk geïrriteerd: "Waar ben je nou! We staan voor de kathedraal en ik zie je nergens!" 
Op mijn vraag of ze een groot plein ziet of een podium met daarnaast een grote vrachtwagen wordt ontkennend geantwoord. "Dan staan jullie dus niet voor de kathedraal" is mijn antwoord.

Het blijkt dat ze aan de zijkant van de kathedraal zijn aangekomen, ook indrukwekkend met een pleintje en een fontein en zo, maar het is niet de voorkant.
Ik breng ze naar het bureau waar ze hun laatste stempel moeten halen en waar ze hun oorkonde krijgen. 
Na het afstempelen brengen we de rugzakken naar het hotel en nemen een drankje. Overal komen ze bekenden van onderweg tegen en het weerzien is steeds allerhartelijkst en de felicitaties zijn niet van de lucht.

"Waar ben je nou! We staan voor de kathedraal en ik zie je nergens!"

Eindelijk, Hennes en Gerda vóór de kathedraal

De kathedraal van Santiago de Compostela .

Hennes voor de laatste stempel en oorkonde.

Gerda voor de laatste stempel en oorkonde.


Zondag 13 Mei (-> huis)
Om 12:00 uur in de kathedraal de mis bijgewoond. Voor de dienst begint wordt omgeroepen hoeveel pelgrimgangers de afgelopen week de tocht hebben volbracht. Het blijkt dat Hennes en Gerda de enige twee uit Holland zijn die vanuit St. Jean-Pied-de-Port zijn gestart. 
Na de dienst bezoeken we "Hotel de los Reyes Catolicos", gelegen aan het plein voor de kathedraal, bestellen koffie met Santiago taart, nemen afscheid van Urzula en de Amerikaanse, maken nog een laatste ronde door het oude gedeelte, schieten nog wat foto's, kopen souvenirs en een Santiago taart voor thuis en lopen vervolgens naar de parkeergarage waar de auto staat. 

Rua Nova met hotel La Tita zondagochtend in de regen

"Hotel de los Reyes Catolicos"

Het is half vier, het regent licht, als we de parkeergarage uitrijden en op weg naar huis gaan. Over de N547 rijden we weer langs Perdrouco en via de N540 richting Lugo en Ponferrada. Op deze manier lijkt het wel een reis terug in de tijd. We zien wel hoever we komen en waar we vanavond zullen eten en slapen. 

Na een overnachting in Spanje en in Frankrijk komen wij dinsdagavond 15 mei om negen uur thuis aan. Het is voorbij.